بهش گفتم به آسمون نگاه کن و بگو آسمون چه رنگیه ؟
گفت : آبی آسمونی .
گفتم : آبی آسمونی ؟!!  چرا از خود ِ آسمون برای بیان رنگش استفاده می کنی ؟
گفت : هیچ واژه ای ؛ آبی آسمونی را تفسیر نمی کنه !
خندیدم و گفتم مگه رنگ بیژامه اتو ازت پرسیدم که میگی آبی آسمونی !
.....................

راست می گفت ...
رنگ آسمون ؛ آبی آسمونیه . ( البته اگه دلش نگرفته باشه )
برای تعریف بعضی چیزها ؛ هیچی گویاتر از خودشون نیست !

میشه گفت ؛ بعضی چیزها قائم به ذات خویش اند مثل همین آسمون که وقتی می خوای رنگشو بگی ؛ مجبوری از خودش استفاده کنی .

ما معمولا قائم به ذات بودن را در مورد خداوند متعال به کار می بریم ؛ یعنی خودش را با خودش تعریف می کنیم .
حی القیوم ، ربک الاعلی ، لا یموت و لا یحیی و ...

 آدمایی هم هستند که در هیچ واژه ای نمی گنجند ، خود گویای خویش اند. همان آدمای بی توقعی که گاه دارمان را به دوش می کشند و گاه دورمان می گردند .
 
مادر ، پدر ، دوست ... شاید تو ... شاید او ... شاید شمایی که داری این متنو می خوونی از همین قبیله ی" بی واژه " باشی .

شاید هم تمام کسانی که هنوز بوی انسان را می دهند ...

 ***     ***     ***     ***     ***

اما

چرا رنگ آسمان آبی است ؟
 نور سفید خورشید ( طیف نور ) به وسیله مولکول ها و ذرات گرد و غبار موجود در آسمان ، که معمولا در مقایسه با طول موج ها ی نور مرئی بسیار کوچکند ، پراکنده می شود به این ترتیب ، نور طول موج های کوتاه (نور آبی) بسیار شدیدتر از نور طول موج های بلندتر به وسیله این ذرات پراکنده می شوند .
وقتی که به آسمان صاف نگاه می کنیم ، این نور پراکنده شده است که به چشم ما می رسد . دامنه ی طول موج های کوتاه پراکنده شده ( به حساسیت چشم آدمی به رنگ ) منجر به احساس رنگ آبی می شود .
کوتاه ترین طول موج های طیف مرئی بیشتر مطابق بنفش است تا آبی، پس چرا آسمان به جای آن که بنفش باشد آبی است ؟
نور خورشید اولیه در رنگ بنفش تا حدی ضعیف تر از آبی است و بنفش کمتر از آبی به ما می رسد . دلیل مهمتر این که چشم انسان نسبت به بنفش کمتر از آبی حساس است . اینکه مردم آبی بودن آسمان را به وجود بخار آب در جو نسبت بدهند ، شاید به این دلیل باشد که اغلب توده های آب آبی رنگ است .

از دلایل آبی بودن دریا این است که وقتی نور سفید چند متر از میان آب می گذرد مولکول های آب بخشی از انتهای سرخ طیف را جذب می کند و نوری که سرانجام به چشم بیننده منعکس می شود بیشتر آبی شده است . و در آسمان آب کافی برای چنین جذبی وجود ندارد . لایه اوزون نیز نور سرخ را تضعیف می کند ، ولی نقش ناچیزی در آبی شدن آسمان دارد .

 از سوی دیگر ، فرض کنیم که در یک روز مه الود به آسمان نگاه می کنیم . در این صورت ، نور آبی باریکه ای که به چشم ما می رسد به طور کامل پراکنده شده است . در حالی که طول موجهای بلندتر پراکنده نشده اند . بنابراین ، احساس می کنیم که رنگ خورشید متمایل به رنگ قرمز شده است . اگر آسمان جوی نداشت ، آسمان سیاه به نظر می رسید و ستارگان در روز دیده می شدند که در واقع از ارتفاع 16km به بالا  ، که در انجا جو زمین  بسیار رقیق می شود ، همان طوری که فضانوردان دریافته اند ،آسمان سیاه به نظر می رسد و ستارگان در روز دیده می شوند .