پندار نیک= گفتار نیک = کردار نیک    یعنی :     فکر کن ، بخواه ، دریاب
زندگی راستین هر کس دنیای بی منتهایی است که روح و ذهن شخص ، مرتب پیرامون آن دور می زند .
زندگی واقعی ما معمولا با افکارمان - که دائم مثل گنجشک از شاخه ای به شاخه ی دیگر می پرند - گره خورده است .
اگر مداوم و مستمر به رویدادی خوشایند یا ناخوشایند بیاندیشیم حتما آن رویداد در زندگی مان رخ خواهد داد. این جاست که عبارت : « زبان بنده ، قلم پروردگار است .» مصداق می گیرد .
زندگی ، همان تصورات مثبت و منفی است که در پس زمینه ی ذهن افراد جاریست. انبوهی از شادی و غم ، شکوفایی و پریشانی ، عشق و نفرت ، کینه و محبت ، رویا و تصمیم ، اراده و آرزو ، کژی و راستی که همواره در ابر خیال مان در تکاپو اند و روزی محقق خواهند شد . 
به هر چه فکر کنیم همان خواهد شد کائنات در مسیر افکار ما می چرخند هر چه خواستی فقط به آن فکر کن سپس دستت را دراز کن و آن را بگیر . کافیست که بخواهی ؛ کمی دور ، کمی نزدیک ، عاقبت خواهی یافت .
زندگی همان دوست داشتنی هایی است که در وقت هشیاری و بیداری یا خیال و پندار ، به آن ها می اندیشیم و همه ی ذهن ما را مشغول کرده اند به همین دلیل است که ناخود آگاه به عزیزانمان نسبت «زندگی» می دهیم و به آن ها می گوییم « که تو زندگی منی ».