در این دنیای به این بزرگی چرا جایی برای فریاد کشیدن نیست ؟
نه چاهی که بتوان در آن داد کشید و نه گوش محرمی که صدای مظلومی را بشنود .
علی جان خوشا به حالت که علی بودی و فریاد مظلومیتت را خدا می شنید ما که علی نیستیم چه کنیم ؟
بنده ی سراپا تقصیری که به هنگام بسته شدن درها ؛ زبان عذر به درگاهش می گشاید و معامله می کند!
..............................................
....................................
ببینید
امیررضا چه زیبا گفته :
« یا علی! قلبمان تاریک است؛ تکلیف دل هایمان را روشن کن!
پایان تمام گریه هایم سکوت می کنم
از تو برای بخشودگی خویش، آبرو می طلبم و میدانم در آن زمان که نامت را نیز بر زبان نمی آورم، خودت آه میشوی تا اجابتم کنی.
شب پرستان که جمهوری آیینه و آب را تاب نمی آوردند، همراز چاه های کوفه گریه سر می دهند و سر به تیغ دژخیمان می سپارند.»
ممنون از امیر رضا
نوشته شده در شنبه 88/9/14ساعت 2:30 عصر توسط بهار
نظرات دیگران()
