سلام :
نثرت تسکين دهنده است . همان گونه که آهنگ وبلاگت مرا در نيمه شبان به اوج فلک مي برد . بر اين اعتقادم که تا کسي دلش نسوزد و احساسش تحريکي جانانه نشود نمي تواند چيزي بگويد . آن چيز فرقي نمي کند که شعر باشد يا نثر . اصل اين است که سوخته دلي پيدا شود و چيزي را فرياد بزند که نثر شما از اين دسته است .
دلت سرسبز و آباد و خرم و با صفا باد .
ممنون از حضورت .